Na de drukke dag van voordien, werd het voor velen
vandaag een dagje om op adem te komen. Het schema stond dan ook niet te vol en
we hadden een paar uren om zelf in te vullen.
Na de korte busrit met het dagelijkse
'goedemorgen'-lied, was iedereen weer goed gezind en klaar om de dag goed te
beginnen. Het weer was niet zonnig, maar je voelde toch wat zonnestralen door
de wolken heen. Dat was wel aangenaam voor de enkelingen die een
tomatenvelletje overhielden van de warme dag gisteren.
Na een korte wandeling zagen we de mooie middeleeuwse
stad Siena, met voor ieder wat wils.
Eerst bezochten we de Dom, zeer groot in omvang en
in hoogte. Speciaal aan de Dom van Siena is dat die eigenlijk nooit volledig
voltooid is. Ondanks dat was wel het toch weer zeer indrukwekkend om te zien,
met de vele kleuren marmer en kunstwerken. Voor deze impressionante kerk werd
dan ook onze groepsfoto genomen, waarbij iedereen zijn mooiste glimlach naar
boven haalde. Na een stevige afdaling met verscheidene trappen, kwamen we aan
op een gezellig en sfeervol plein, oftewel het Campo. Dat is zowat het mooiste
plein ter wereld, in de vorm van een schelp. Fototoestellen en smartphones
werden bovengehaald om een panoramafoto te maken. Op het plein zelf stonden
verschillende kraampjes met zoete lekkernijen waaronder veel chocolade en
aardbeien (mmm, lekker!). De echte 'die hards' offerden een stukje van hun
vrije tijd om de toren van het Torre del Mangia te beklimmen. Maar liefst 503
treden, waarbij je moest bukken, of zijdelings lopen omdat sommige gangen aan
de smalle kant waren. Maar als je boven aankwam, was het zeker de moeite waard.
De Dom van Siena maakte al een grote indruk op ons, maar dit uitzicht was vast
en zeker ook iets wat ons voor altijd zal bijblijven. Je zag mensen die van een
ijsje aan het genieten waren, tientallen rode daken en velden met af en toe een
vrijstaand huis. Ook hier werden weer camera’s naar boven gehaald en werden er
selfies, groepsfoto's en panorama's gemaakt, zonder de schrik te hebben om je
gsm even over de reling te houden.
Om half 2 was het weer tijd om te verzamelen en
vele souveniertjes werden dan met een brede glimlach aan elkaar getoond.
Eenmaal terug naar de bus, hadden we weer een stevige reis voor de boeg. Maar
liefst 340 km tot ons volgende hotel.
Ook de busreis is een hele ervaring op zich: we
leggen nieuwe banden, kijken een leuke film of De Ronde Van Vlaanderen (de
trouwe Vlaamse fans dan toch alleszins) of we brullen luidkeels mee met echte muzikale
toppers. Zowel bivakliedjes als meezingers passeren de revue en zorgen in de
bussen voor een fantastische sfeer. In bus 1 is er zelfs een animatieteam
opgesteld, dat ervoor zorgt dat niemand zich verveelt. Dank u, Marth, Joris en
Dewy!
Arrivederci!
Goele Stals
Geen opmerkingen:
Een reactie posten